Merhaba,

önce kendime, sonrada beniz izleyenlere.. size blogumun isim hikayesini anlatmıştım. Bugün kendi barakamda kendi sorgulamamdayım.. sizi isteyen, sizinle olmak isteyen bir kadın ve siz onunla beraber olmak istemiyorsunuz!! Neden mi? 4,5 yıl yaşanmış deneyim, 53 yıllık hayat deneyimi, korkular... Ne kadar komik değil mi? Biz erkeklerden toplumun stero type davranış kalıplarına göre herşeyi ile seni isteyen kadına kollarımızı açıp koşmamız beklenir... Ama nedense koşamıyorum..

Bu durum bana küçük eski bir hatıramı canlandırdı... Yıllar önce İzmir'de üniversite öğrencisiyim.. Sokağımızda çok genç, tek çocuklu boşanmış bir kadın vardı. Kadın genç içi yaşam dolu sevmek ve sevilmek istiyor.. Toplum ise 5 yaşındaki kızına toplumun öğrettiği gibi bakmasını ve saygı duyulan anne, komşu olmasını istiyor.. dedim ya anne genç ve hayat dolu sokağımızda yaşayan birkaç üniversite öğrencisi ile yakınlaşması olmuş ve sokağın sakinler, tarafından aşağılanmaya başlamış durumda..

Bir gün evdeyim ve yağmur yayıyor.. yağışlı ama ender görülen bir yaz günü idi İzmir için.. önce sokağımızdaki bir kadınının, anneye ağıza alanımayacak en ağır küfürlerle kavga etmesi ile camdan dışarı baktım.. O sırada küçük kız apartmanın girişinde duruyordu ve bütün bu yaşanan olayların gözlemcisi olmuştu.. bir yandan annesine bağırılmasını ve kullanılan kelimelerin anlamını bilmediği için kafası karışık ve korkmuş.. bir yandan biraz önce kendisi ile oynarken bu ağız dalaşından yada hakaretlerden sonra kendisi ile oynayan arkadaşının onu bırakmış olması onu ürkütmüş ve korkutmuş idi.. Apartman girişinde sinmiş ne yapacağını bilemez halde duruyor, elbisesini çekiştiriodu.. Anne bütün bu olaylardan sonra kızını eve girmesi için çağırdığında, kızın gösterdiği tutum aklımdan çıkmıyor.. Çılgın gibi, bir yandan annesine duyduğu sevgi aşk ve annesi için duyduğu üzüntü nedeni ile ayağını evden yana atıyor daha sonra ayağını geri çekip onu terk eden arkadaşının peşinden gitmek için ağayını sokağa doğru atıyor.. bu hareketi herhalde 5 dakika sürdü çaresizce bir annesi tarafına bir sokak tarafına gitti geldi.. sonuçta anne kapıadan çıkıp kızını kucağına aldı annesine sarıldı gözyaşları içinde eve girdiler..

o günden sonra ne anneyi ne de kızını gördüm..